‘Ik wil mensen helpen. Concreet en praktisch. Als ergotherapeut kan ik dat!’ Kort en krachtig is het antwoord van Jelena Roosenboom op de vraag wat haar drijft in haar werk bij Fysiotherapeutisch Centrum Heerde. Hier maakt ze sinds kort deel uit van het behandelteam. Jelena’s expertise is ergotherapie. ‘Als ergotherapeut richt ik me op het weer mogelijk maken van dagelijkse handelingen bij mensen die door ziekte of een ongeval een lichamelijke of psychische beperking hebben opgedaan. In mijn aanpak staat niet de aandoening centraal maar de praktische gevolgen ervan voor de cliënt. Doel is altijd het vergroten van zijn of haar zelfstandigheid.’ Dat doe je met behulp van hulpmiddelen? Lachend: ‘Lang niet altijd hoor! Ergotherapie is zoveel meer. Denk bijvoorbeeld aan het vinden van de juiste balans in iemands belastbaarheid. Of als iemand moeite heeft met schrijven vanwege coördinatieproblemen tussen de ogen en de hand. Ook bij re-integratietrajecten en Arbo-gerelateerde zaken is ergotherapie van grote toegevoegde waarde.’ Waarom? ‘Een ergotherapeut kijkt naar het totale plaatje. Naar de cliënt in zijn omgeving, wat voor hem of haar belangrijk is en wat hem of haar ten diepste motiveert.
De ergotherapeut heeft vaak een verbindende rol in het herstelproces van de cliënt en werkt nauw samen met andere disciplines. Daarom is het hier ook zo fijn werken. We hebben alle disciplines in huis. Zo nodig schakel ik collega’s in met een bepaalde specialisatie.’ Trots: ‘Mede door die multidisciplinaire aanpak heeft het centrum het predicaat PlusPraktijk. Dat is een keurmerk dat garant staat voor kwalitatief hoogstaande fysiotherapeutische zorg. Wij kunnen gewoonweg heel veel betekenen voor een cliënt. Dat maakt mijn werk zo ontzettend leuk.’ Zoals? ‘Een alledaags voorbeeld: Ik had laatst een oudere cliënt die liever geen thuiszorg wilde. Ze woonde nog zelfstandig en wilde dat behouden. Ze had echter problemen met het aantrekken van haar steunkousen. Dat lukte haar niet. Ik heb vervolgens een hulpmiddel geadviseerd waarmee we samen geoefend hebben en na een tijdje lukte het haar om alleen haar steunkousen aan te trekken. Had ze geen thuiszorg meer nodig. Hoe mooi is dat!’
